U četvrtak, 24. februara, u Maloj sali Niškog Kulturnog Centra na Paliluli biće održano predavanje o velikom američkom piscu Vilijamu Barouzu (William S. Burroughs, 1914-1997). Povod je izlazak novog broja časopisa GRADAC posvećenog ovom piscu. Temat je priredio Dejan Ognjanović, koji će ovom prilikom govoriti o Barouzu.
Ljubiteljima književnosti kultnu figuru kakva je Barouz ne treba posebno predstavljati: njegova popularnost danas, preko jedne decenije nakon njegove smrti, veća je nego dok je bio živ. Vilijam Barouz je pisac čiji je značaj u svetskim okvirima u velikoj nesrazmeri sa dostupnošću njegovih dela (kao i napisa o njemu) u ovdašnjoj književnoj periodici. Ovo je zgodna prilika da se nešto više kaže i pokaže o njemu.
Razgovor će biti ilustrovan insertima iz igranih i dokumentarnih filmova i intervjua sa Barouzom i o Barouzu.
Predavanje počinje u 19h.
24.02. (četvrtak), NKC Palilula, ulaz slobodan i poželjan.
***
Otpadnik, autsajder, vuk-samotnjak, dragovoljni samoizgnanik... Vilijam Barouz je rano u svom životu shvatio da sredina u kojoj se našao nema šta da mu pruži, i do kraja svog podugačkog života na sve načine se trudio da joj pronađe alternativu. Nepripadanje i pobuna u njegovom slučaju dovedeni su do ekstrema kakve je malo koji pisac 20. veka i zamislio, a kamo li dotakao. "Ja ratujem sam," rekao bi pisac koji se čitavog svog života osećao kao zatočenik na tuđinskoj planeti.
Pružio je možda i najoštriju, najtotalniju i najbeskompromisniju kritiku zapadnjačkog, muškog, falocentričnog, logocentričnog, kolonijalizatorskog, eksploatatorskog i u svojoj suštini duboko nekrofilnog militarizma, predvođenog Sjedinjenim Američkim Državama i njenim satelitima kao najmoćnijim, ali nikako jedinim oličenjima skoro patološke potrebe za Totalnom Kontrolom, koju Barouz podjednako prepoznaje i u "alternativnim" ideologijama (istočni, ruski blok sredinom 20. veka) i među moćnicima južnoameričkih banana-država. Između svih njih razlika nije, po njemu, u "ideologijama", jer ideologija svake vlasti, bilo gde na planeti, bilo da se radi o plemenu usred džungle, malenoj državici ili super-sili, ista je: Totalna Kontrola. Princip je isti, sve su ostalo nijanse.
Na srpski su do sada prevedeni sledeći njegovi romani: magnum-opus, Goli ručak (poznat i po ekranizaciji u režiji Dejvida Kronenberga), Peško, Džanki i Gradovi crvene noći. Iz njegove bogate esejističke i autobiografske zaostavštine za sada je prevedena samo Knjiga snova.
GRADAC ekskluzivno i po prvi put na srpskom jeziku donosi 200-ak stranica dosad neprevođenih Barouzovih tekstova – odlomaka iz romana, dnevnika, pisama, eseja, kao i iluminirajućih, brižno odabranih eseja o njemu.
If Google’s online translation of Serbian into English can be trusted, it sounds like it will be a very intriguing lecture on William S. Burroughs. But even more appropriate that it should be given in Belgrade. Ever since Burroughs made an early trip to Dubrovnik, he always regarded the former Yugoslavia as the “subversive “geography of Europe - believing that the people were the center of the gigolo profession and the opium trade (see p. 48 of NAKED LUNCH, Grove Press 50th Anniversary Edition and also p. 223 of REPORT FROM THE BUNKER) – high praise indeed from the master addict. As you know, Burroughs’s first wife, Ilse Klapper, carried a Yugoslav passport – and it was her inability to get the document renewed that gave Burroughs the idea of a marriage of convenience, thereby beginning his lifelong struggle against bureaucratic control.
ОдговориИзбришиWith that name, Ilse may have been Croatian Jew, but I'm not certain and never bothered to go into details. I already gave a lecture on Bill in Belgrade in the past November, I believe. Since I live in Nish, it's high time I presented him to my fellow citizens.
ОдговориИзбриши