Festival fantastične književnosti Art-Anima 2018

            Neumorni i neuništivi Draža Igrošanac izgurao je, tj. tek što nije, već i jubilarni peti po redu Festival fantastične književnosti Art-Anima!

I ove godine to čini zajedno sa ljudima iz Kontrast izdavaštva, udruženja SKAZ i časopisa Armaturgija.

Festival traje tri dana. Počinje 01. juna u Svečanoj sali Opštine Vračar (Njegoševa 77), a nastavlja se 02. i 03. juna u klubu galeriji Polet (Cetinjska 15, Beograd).

Preko 30 sjajnih pojedinaca, koji dolaze iz sveta filmske umetnosti, književnosti i nauke govoriće o fantastičnoj književnosti i njenom značaju, sagledavajući literarna dela klasičnih, savremenih, stranih i domaćih pisaca.

I ove godine dr Ognjanović će učestvovati na ovom – zaista najboljem domaćem zbitiju ove vrste. Mislim, svaka čast onim maskaradama i vašarima Tolkinoljubaca, na paradama elfova i čarobnjaka i princeza sa šiljatim ušima, itsl. ali Dražin festival je, za sada, jedina zaista ozbiljna domaća manifestacija za popularisanje onog najkvalitetnijeg u svim (pod)žanrovima fantastike, od epske preko horora do SF-a.

Ove godine ja ću – i to u nedelju 3. juna u 19h, u Poletu – publici predstaviti pisca Vilijama Houpa Hodžsona i moj izbor najboljih njegovih priča GLAS U NOĆI koji baš ovih dana izdaje Orfelin. Ova knjiga će, ako se bogovi štamparstva slože, imati svoju 3-D premijeru upravo na ovom festivalu, gde će najnestrpljiviji moći da je kupe po pretplatnoj ceni (900 din).

Moja poduža govorancija o Hodžsonu i sadržaju ove knjige nalazi se OVDE, a za potrebe festivala evo moje kratke najave suštine:

Pre tačno sto godina junački je u I svetskom ratu poginuo veliki, a do sada na srpskom neobjavljivani klasični pisac strave, Vilijam Houp Hodžson. Izbor njegovih najboljih priča pod naslovom GLAS U NOĆI objavio je Orfelin kao deseti naslov u ediciji „Poetika strave“. Ovo je odlična prilika da se ljubiteljima mračne fantastike predstavi nepravedno skrajnuti autor kojem se Lavkraft divio i o kojem je pisao: „Hodžson je, uz Blekvuda, možda jedini pisac koji se veoma ozbiljno bavi nestvarnošću.“ Hodžson je najslavniji po svojim pričama smeštenim na okean, gde u nepreglednim morskim prostranstvima ljudi dolaze u dodir sa raznoraznim čudima i čudovištima, kao i po serijalu o okultnom detektivu, Karnakiju koji istražuje slučajeve ukletih kuća i paklenih pohodilaca. Dođite da od urednika ove edicije saznate nešto o ovom zanimljivom čoveku i da premijerno nabavite ovu nezaobilaznu knjigu.

Ulaz na sva dešavanja je slobodan, a šta je sve Draža sa svojim timom pripremio, pogledajte dole. Svako dešavanje je linkovano ka detaljnijoj najavi na sajtu. Klikćite, čitajte, DOĐITE!

Petak, 01. jun 2018.

– Opština Vračar

17.00    Predavanje "Eksploratorni inženjering u delu ser Artura Klarka"

prof. dr Milan Ćirković

18.00    Permanentna revolucija – feminizam anarhija i utopija u delu Ursule Le Gvin

Nađa Bobičić, Artea Panajotović, Jelena Jokanović

19.00    Tribina: “Fantastika u lektiri: slučaj Žil Vern“"        

Slobodan Bubnjević, dr Nataša Tučev, moderator: Marija Milosavljević

20.00   Proza pretočena na filmsko platno: “Ederlezi Rising“"         

Dimitrije Vojnov, Zoran Nešković, Zoran Janković, moderator: Đorđe Bajić

Subota, 02. jun 2018.

– Polet

16.00    Promocija Refestikona i zbirke priča “Knez Vladimir“         

mr Dragić Rabrenović, Goran Skrobonja, Tihomir Jovanović, Šeki Musić

17.00    Predstavljanje romana “Valis“ Filipa K. Dika 

prof. dr Milan Ćirković, dr Mladen Jakovljević, Danilo Lučić

18.00    Predstavljanje časopisa Književna fantastika 5

dr Mladen Jakovljević, Dragoljub Igrošanac

19.00    Dodela nagrade za promociju fantastične književnosti "Art-Anima" prof. dr Savi Damjanovu

prof. dr Sava Damjanov, Miloš Jocić

20.00   Fantastično u romanu “Luzitanija“ – razgovor sa Dejanom Atanackovićem

Dejan Atanacković, Aleksandra Aksentijević

Nedelja, 03. jun 2018.

– Polet

16.00    Tribina: „Elementi igre – od Tolkinovih romana preko ‘Dungeons and Dragons’ do RPG video-igara"  

Dušan Kocoljevac, Darjan Kubik, moderatorka: Tatjana Ristić

17.00    Tribina: “Retro ili reciklaža? – Nostalgija u kinematografiji fantastike“"

ma Igor Vujčić, Mihajlo Vitezović, moderatorka: Anđelka Đukić

18.00    Razgovor o knjizi "Ne daj mi nikada da odem" Kazua Išigura        

Tamara Krstić, Aleksandar Šurbatović, moderatorka: Milica Ulemek

19.00    Predstavljanje zbirke “Glas u noći“ Vilijama Houpa Hodžsona

dr Dejan Ognjanović

20.00   Promocija romana “Kal juga“ Mladena Milosavljevića

Mladen Milosavljević, Aleksandar Tešić, Ivan Nešić

Napomena: program festivala podložan je promenama

VIŠE OD ISTINE u Negotinu

  

            Imam veliko zadovoljstvo da najavim promociju knjige VIŠE OD ISTINE: KADIJEVIĆ O KADIJEVIĆU u Negotinu, u sredu 30. maja.

            Kao što znate, to je knjiga razgovora sa rediteljem Đorđem Kadijevićem koje je vodio i priredio Dejan Ognjanović – tj. ja. Razgovori sa ovim velikanom srpskog filma pokrivaju njegov celokupan opus, i to hronološki, od filma Praznik (1967) pa do, za sada, poslednjeg – dokumentarnog TV filma Tito i umetnost (2014) iz serijala „Titova soba tajni“.

Knjiga sa podjednakom pažnjom govori i o TV projektima Đorđa Kadijevića: serijalima „Fantastika“ (Leptirica!) i „Beogradske priče“, kao i o velikoj TV seriji „Vuk Karadžić“.

Vreme:

Sreda, 30. maj 2018. godine,

u 19 časova

Mesto:

Narodna biblioteka „Dositej Novaković“, Negotin

(promotivna sala, dečje odeljenje)

Učesnici:

Đorđe Kadijević, reditelj

Dejan Ognjanović, autor

Milorad Grbović, direktor biblioteke i moderator razgovora

Više detalja o ovoj unikatnoj knjizi imate OVDE.

Inače, Negotin je meni naročito prijatan i voljen grad u kojem imam drage prijatelje i vernu publiku, pa verujem da se ni ovog puta neće obrukati kao što nikad do sada nisu, kad god sam tamo nešto promovisao.

Ovom prilikom podsećam na moje putopise otuda, iz serijala NEGOTIN GOTHIC.

Pre svega, tu je izveštaj o mom ludovanju u Negotinu iz 2010. godine od kojeg je sve počelo, a kojem su alibi bili nekakva

PROMOCIJA I PREDAVANJE

...a zatim je usledila nekrofilija:

SMRT, VINO, SMRT

Kasnije sam se, ipak, posvetio zdravom životu i bacio se u planinarenje i obilazak okolnih prirodnih lepota i slikovitih znamenitosti:

U brdima, vodopadi i druga čuda

Rogljevo pimnice

Uklete kuće

ALIEN u pećini

Rajska prerast

Manastir i Kapije Vratne

Blederijski vodopad

            Bilo je toga još, ali ko će sve popamtiti i linkovati? I ovo je sasvim dosta, za početak... Kome je malo negotinskih putopisa, nek istražuje blog do mile volje, mislim da ima toga još.

Takođe, Negotin je grad za koji i g. Kadijevića vezuju velike i važne uspomene, jer u njemu i njegovoj okolini snimao je brojne scene iz VUKA KARADŽIĆA vezane za Timočku bunu – podsećam, Hajduk Veljka igrao je tamo Branislav Lečić.

Pored toga, u ovoj knjizi Kadijević govori i o svojim nerealizovanim projektima, a jedan od njih bio je upravo film o Hajduk Veljku. Dakle, dođite, iskoristite ovu unikatnu priliku da porazgovarate sa ovom živom legendom, i da na promociji nabavite ovu knjigu sa potpisima autora i aktera.

Neće biti previše primeraka jer knjiga je velika, obimna i teška (tvrd povez, 500 strana, veliki format), pa zato požurite da je sebi obezbedite na vreme.

Vidimo se!

VAMPIRE CLAY (2017)

***

3-

Vrlo dražestan blast from the past ugođaj pružio mi je ovaj film: evo jednog japanskog horora koji se, vrlo osvežavajuće, ponaša kao da se J-horor pomama nikad nije desila. Naime, kao što to često u istoriji biva, jedno remek-delo (ovde: RINGU, 1998) skrivilo je (nenamerno, nesluteći) čitav niz bedastih epigona koji su razvodnili i oskrnavili sve što je u originalu bilo dobro, trivijalizovali i banalizovali njegove kvalitete i učinili ga ničim-izazvanim krivcem za gomilu treša koja je usledila.

To smo imali, npr. u brdu ALIEN-klonova, u čitavom napornom brdu slešera posle HALLOWEENA, u desetinama otrcanih horor-trilera o serijskim ubicama posle SILENCE OF THE LAMBS (a onda, novi još sumanutiji nalet posle SE7EN!), itd. Ali da vam kaže doktor, J-horor je predugo bila etiketa iza koje se skrivao niz kvazihororčića ZA CURICE: debilne PG-13 bljuvotine sa recikliranim Sadakama i njenim sestrama, za lagano golicanje tinejdžerki, koje se izdavalo za horor, a zapravo je bilo lažno kao zidarska salama koja bi da je smatraju za pravu dimljenu šunku.

Ali, ono što poklonici trendova i utabanih staza ne znaju, Japanci su pravili horore i *pre* RINGU-a (suprajz!), a tokom 1980-ih i 1990-ih, to su bili mahom horori ZA DEČAKE.

Njihova ciljna grupa bili su tinejdžeri (muški, jelte), pa su zato teme bile prilagođene njihovim interesovanjima (i hormonima): golicava golotinja, obilje silovanja (kao jedinog pojmljivog oblika sexa), sadomazohizam kao izraz bojažljive fascinacije neokušanim a priželjkivanim strašno-privlačnim gadno-napaljivim koitusom, a naročito teme koje se tiču telesnog horora, odnosno fantastične metafore za tinejdžerske transformacije: sluzava nabubrela bubuljičavo-bradavičava mehurasta čudovišta, erektilni pipci što štrcaju na sve strane, protagonisti mahom nerdovi i geekovi („ludi naučnici“), povučeni otaku, itd. 

U tim filmovima meso se kidalo isto tako lako kao majice i brushalteri i gaćice devojčica u školskim uniformama, krv je šikljala na sve strane kao metonimija drugih tekućina i sluzi, tela su se preobražavala u fascinantne kreature uz izobilje praktičnih efekata maske, a sve je to bilo duboko iracionalno i (baš zato) košmarno. I neodoljivo dražesno.

Nisu to bili filmovi koje možete gledati i sa svojom sestrom, i kevom, i babom kao sve one post-RINGU priče o duhovima; nego, eventualno s ćaletom, ako mu trčanje u trci pacova za snabdevanje familije nije sasvim ubilo dečački duh od nekada, i ako je još u stanju da se kikoće na ovo ludilo, na jednu od onih japanskih trejd mark „Pa šta ako je besmisleno?!“ premisa.

E, ova VAMPIRSKA GLINA je povratak na taj i takav horor: niskobudžetno je to, kao i nekad davno; direct to video, pa šta – ali vrca od etitjuda i ikonografije koji su mi bili tako slatki, nekada, početkom 2000. godine, kada su do mene počeli da dolaze neki opskurni japanski hororčići na VHS-u i DVD-u.

Ako niste ispratili japanski horor pomno, što će reći ako niste zagrebali ispod površine najizvikanijih, svuda-dostupnih naslova, nego samo vikendaški, onda ste verovatno pretežno gledali pomodarski J-horor za rulju i curice. U tom slučaju, potrebno je da detaljno proučite Dr Ghoulovu listu Najboljih modernih japanskih horora!

Tu ćete, pored nekih neizbežnih J-H naslova, naći i mnogo širi izbor filmova koji nemaju blage veze sa dugokosim curicama što lebde, pužu po zidovima i tavanima i golicaju vam pete dok spavate a onda iščeznu čim se probudite.

Zaplet u VA-GLINI? Ma to je samo izgovor za neke superiorno nadrealne, sumanute scene od kojih najbolje kao da su (nesvesno?) pozajmljene od velikog češkog genija, Jana Švankmajera! Tela se tope i rastaču, mese i mešaju, savijaju i izvijaju kao u zlatnim danima Skriming Med Džordža (ali sa manje para i ambicija, avaj) – meso je tretirano kao testo, odnosno plastelin, tj. glina – sve je ogoljeno do daske, nema dalje...

I mada je premisa mogla još više da se mesi, i nikad-zadovoljnom gledaocu (meni!) može da zafali JOŠ Švankmajerisanja i još još joooš Skriming Med Džordžovanja, na ovu sušu i ovoliko koliko imamo u ovom filmu je došlo kao melem na ranu, i hvala im na tome!

I baš kao u zlatnim danima vintage japanskog horora, kraj je preteran, i baš kao onda, nagoveštaj apokalipse je sine qua non (jebeš japanski horor ako makar ne nagoveštava apokalipsu, ili u najgorem neko masovno razaranje!), i skroz kao onda, budžet je daleko niži od ambicije, ali to (pravom gledaocu) neće smetati ako mu je srce na pravom mestu, kao što je filmadžijama bilo.

Bolje da gledam makete i monster-puppets i praktične make-up efx, pa makar bili pomalo i trapavi, grubi, sirovi, ne sasvim realistični, nego solidno budžetirana CGI piksel govna, „hiperrealistična“ ko neki Tapijev kič. Jeste, ja sam „old school“ – uvek bio! i ponosan na to! – i radije ću da gledam glina-animaciju nego kompjutersku animaciju. I zbog toga ovoj GLINI opraštam i slabe glumce i nepostojeće likove i apsurdnu „dramaturgiju“, pa čak i pomalo ravnu, nedovoljno nadahnutu režiju – sve je to deo PAKETA, i ja ga u celosti prihvatam i aminujem.

PS: Ja ga gledo na FEST-u, a sad ga ima i na netu. 

Konc-logor „Crveni Krst“, Niš

            U okviru „Noći muzeja“ otišao sam sa svojim sestrićem Matijom u obilazak nekoliko slikovitih lokacija u Nišu. Daleko najsnažniji utisak, predvidivo, izazvala mi je poseta Konc-logoru „Crveni Krst“, pa toj sasvim osobenoj i lokal-specifičnoj vrsti horora iz stvarnog života ovog kraja i ne tako daleke prošlosti posvećujem ovaj slikoviti izveštaj.

            O pojedinostima vezanim za ovaj logor možete se obavestiti, recimo, OVDE – a ja ću odatle izdvojiti samo neke upečatljive detalje i prošarati ih mojim komentarima i slikama koje je Matija načinio, na moje podsticanje, svojim mob-telefonom, budući da mu je zakazao foto-aparat koji (neozbiljno!) nije proverio pred polazak. Možda je i bolje što su slike ovako „šugave“, zrnaste i mračne kako i priliči ovom gnusnom ambijentu. Ovo i ne treba ulepšavati.

„Prema podacima posleratne Zemaljske komisije za utvrđivanje ratne štete, kroz logor je za vreme okupacije prošlo oko 30.000 zatvorenika, a oko 10.000 logoraša i zatvorenika iz drugih zatvora u gradu streljano je na Bubnju kod Niša.“

Moj slikoviti izveštaj sa Bubnja (takođe u Matijinom društvu) imate OVDE.

„Tačan broj streljanih nije mogao biti utvrđen zbog nedostatka validne dokumentacije i činjenice da su Nemci uništavali posmrtne ostatke, jer su pretpostavljali da će po završetku rata doći do prekopavanja bubanjske rake i prebrojavanja leševa onih koje su streljali.

Zato su Nemci, kako bi prikrili svoje zločinačko delo, vršili paljenje posmrtnih ostataka streljanih na Bubnju. Za ovu aktivnost u julu 1944. godine Nemci su angažovali italijanske zarobljenike.“

Kao što nas naš psiho-predsednik neprestano podseća, Nemci su naši veliki prijatelji.

Ovo je smeštaj koji su, pre 70-ak godina, naši nemački prijatelji obezbedili svojim srpskim gostima iz Niša i najšire okoline: patos pokriven slamom, kao za stoku.

Knjiga utisaka

Bezbednost gostiju je obezbeđena, na nivou, da se osećaju sigurno i zaštićeno.

U mračnom potkrovlju naši nemački prijatelji su obezbedili čak dvadeset luksuznih zasebnih sobica za one Srbe, Cigane, Jevreje, a naročito komuniste kojima prija privatnost, samoća i kontemplacija.

Radi njihove udobnosti u većini njih podovi su opremljeni najkvalitetnijom bodljikavom žicom od nemačkog čelika, za čeličenje domaćih gostiju.

Vikipedija kaže: „Logoraši su tu mogli samo da stoje i nikako nisu mogli da spavaju. Nedostatak sna ih je vrlo često dovodio do ludila.“

Baš su šašavi ti naši nemački prijatelji. To se vidi i iz sledećeg podatka:

„Jedna od strašnih tajni niškog logora bila je i ta, da je i mnogo dece pokupljeno u racijama i završavalo u logoru. Nemci su dopuštali rodbini mogućnost da u logor dođe otac i svojim životom zameni dete. Dete bi izlazilo, a otac ostajao u logoru. Nije poznato da je to zabeleženo u još nekom logoru tokom Drugog svetskog rata.“

Picousti Šrederoljubivi i Merkeluvlačeći psiho bi verovatno u tome video znak humanosti naših nemačkih prijatelja koji su se sažalili na uhapšenu i zatočenu decu (!), i umesto njih mučili i ubijali samo njihove roditelje.

Za razliku od naših hrvatskih prijatelja, recimo, kod kojih takve menjaže nisu postojale. Dapače, oni su imali i logore za decu, jedini u nacističkoj Evropi.

Pogled, iz logora, na zvezdano nebo

Ali ne vredi ni sarkazam, ni crni humor, ni parodija, ništa ne vredi pred ovim užasom. Sumorna atmosfera ovog potkrovlja ne može se rečima opisati, pa to neću ni pokušavati: neka slike, takve kakve su, govore.

Vrlo je rečito saznati, recimo, kako su prošli naši nemački prijatelji koji su investirali u Niš 1940-ih godina prošlog veka.

Komandanti logora: 1) SS-kapetan Hajnrih Brant: Nije izručen jugoslovenskim vlastima. Posle rata radio kao islednik u policiji u Salcburgu.

2) SS- kapetan Erih Vineke, drugi šef niškog Gestapoa od marta 1942. do povlačenja iz grada. Drugi komandant logora. Oslobođen na procesu protiv nemačkih funkcionera u Hanoveru. Posle rata radio kao advokat u Nemačkoj.

3) SS-narednik Verner Šulc: Treći i najozloglašeniji komandant logora, zvani „Motkar“. Ne smem ni da zamislim čime je zaslužio taj ljupki nadimak. A i što bih zamišljao, kad lepo piše ovde:

„Verner Šulc, iz Kelna, ratni zločinac. Bio je krupan, oštrog pogleda, ograničene inteligencije, što mu je odgovaralo da „bez ikakve sentimentalnosti" vrši tu dužnost. Došao je iz Gestapoa, gde je radio kao činovnik.

Bio je strah i trepet za zatvorenike, koji su ga zbog nemilosrdne tuče motkom prozvali „motkar". Sa sobom je vodio stalno vučjaka. Lično je prozivao logoraše i aktivno učestvovao u njihovom likvidiranju.“

Ali ja sam u besceleru KONSTANTINOV KAFIĆ 'RASKRŠĆE', niškog hitmejkera Dekse Pantalejskog čitao da su Nemci koji su komandovali u Nišu bili načitana i časna gospoda, baš kao i četnici, a jedini ološ i šljam bili su komunjare: sad sam zbunjen!

Ne nalazim podatke o Motkarevoj poratnoj sudbini, if any. Ne bi me čudilo da je i taj preživeo i nastavio da radi na vaskrsenju Velike Nemačke, kao da ništa nije bilo.

Kao da ništa nije bilo.

Kao da ništa nije bilo...

Ipak, dok sam šetao tmurnim prostorijama ovog logora, prisetio sam se reči Đorđa Kadijevića, da Hitler nije voleo reč „Jugoslavija“, i da je za ove prostore radije koristio frazu „Zapadni Balkan“.

Danas su naši nemački prijatelji ponovo šefovi koji drmaju tzv. Evropskom Unijom, a  „Zapadni Balkan“ je dominantna fraza, onda kada budu prinuđeni da na nas misle i nama se bave...

Ne, stvarno – treba ovaj logor videti, posetiti i zamisliti se nad onim što se u njemu može opaziti. Ko ima oči, neka gleda.

I ne samo ovde. Puna je Srbija logora i stratišta zahvaljujući našim divnim zapadnim prijateljima, a jedno od najmučnijih imate u Kragujevcu, recimo. Moj slikoviti izveštaj otuda možete naći OVDE.

Pametnima – dovoljno.

Ali, Srbima, avaj – ne.

Izložba o SRPSKOM FILMU u Los Anđelesu

APDEJTOVANO FOTKAMA SA IZLOŽBE!

            Niko u ovoj zemlji nije se više trudio da promoviše, objašnjava, plasira, diskutuje, piše i dopisuje i tumači SRPSKI FILM. Svedočanstva toga raštrkana su svuda po ovome blogu. Da vas podsetim – a ima tu zabavnih stvari i vrednih za osvežiti memoriju pamćenja i onima koji su to čitali na vreme:

            Moje najave: svetska premijera!

Pa onda: SRPSKI FILM na Filmskim Susretima u Nišu.

Moj prvi osvrt za blog – bez spojlera.

Moj rivju na engleskom, na mom eng. blogu.

Isto to, ali na svecki relevantnom sajtu Kvajet Rt:

            Moje ultimativno OBJAŠNJENJE – sa spojlerima, detaljima, pizdarijama.

            Učešće na tribinama: SRPSKI FILM kao povod - Prikaz društvene psihopatologije.

            Moje pisanje o njemu za RUE MORGUE i za slovenački EKRAN: SRPSKI FILM i dalje hara!

            Tutnuo sam ga i među 200 alternativnih horora koje morate videti!

            Ekskluzivno sam vam predočio tekst: SRPSKI FILM U FANGORIJI!

            Još exkluzivnije - SRPSKI FILM EFX PHOTOS (nisu za osjetljive)!

            O njemu sam pričao i pisao i povodom nečega što su izvoleli nazvati NOVI SRPSKI FILM – POJAM, DOMETI, KONTROVERZE, i "Novi srpski film" u BUKTINJI.

            Najzad, povlačio sam paralele između Radivojević Sr i Jr-a u tekstu KVAR SRPSKOG FILMA: Krv nije voda.

            I tako dalje.

            A sve to je samo prolog za moju tvrdnju kako ovaj film aktivno i bogato ŽIVI i pažnju pobuđuje i 8 godina nakon premijere. Najnoviji dokaz toga je sledeća vest, koju prenosim sa sajta mog omiljenog RU MORGA:

“A SERBIAN FILM EXHIBITION” VIOLATES LOS ANGELES MAY 18-21

Preuzeto odavde:

https://rue-morgue.com/a-serbian-film-exhibition-violates-los-angeles-may-18-21/

What is often regarded to be the Most Controversial Film of All Time, is coming to Los Angeles for A SERBIAN FILM EXHIBITION (May 18-21 Lethal Amounts Gallery: 1226 W 7th St, Los Angeles, CA). Billed as the “Ultimate Three-Day Fan Experience”, the event will feature a rarely seen one-time screening of the Uncut 104 minute version of A Serbian Film newly restored in 4K, followed by a Q&A with director Srdjan Spasojevic and VIP after-party.

Additionally, props and wardrobe items from the film will be showcased at a three-day gallery exhibit and available for purchase during an auction on eBay, beginning May 18. A limited number of original storyboards, each signed by Spasojevic, will also be available for purchase on eBay. Finally, cameras will be rolling all weekend long, capturing highlights and fan interviews for the upcoming A Serbian Film Documentary.

From the press release:

LOS ANGELES (May 2, 2018) – Srdjan Spasojevic’s 2010 horror-thriller A Serbian Film has been vilified by “mainstream” critics and banned by festival directors worldwide. It’s also been called “great” by legendary director William Friedkin (The Exorcist) and is beloved by diehard horror fans. Truly polarizing, one thing is certain: A Serbian Film is perhaps the most controversial film of all time. Now, Unearthed Films and A Serbian Film director Srdjan Spasojevic team up to bring fans of the iconic film the ultimate fan experience, A SERBIAN FILM EXHIBITION. Coming soon to terrorize Los Angeles from Friday, May 18 – Sunday, May 20, the three-day exhibition features a one-time screening of the rare, Uncut version of the film, an after-party hosted by Spasojevic, and a gallery exhibit where all the props will be on full display and available for purchase during a seven-day online-only auction and storyboard sale on eBay. Unearthed Films will also film highlights from the exhibition and interviews with willing fans to include in A Serbian Documentary, a feature documentary of the making of A Serbian Film.

“Unearthed Films is proud to curate this once-in-a-lifetime opportunity to showcase A Serbian Film and to celebrate the work of Srdjan Spasojevic,” said Stephen Biro, President and Founder, Unearthed Films. “This unique and exciting event gives fans the opportunity to meet with Srdjan in person, and to acquire their very own piece of his truly masterful film in the form of original props, special FX items, hand painted storyboards, screenplays, costumes, and more.”

On Friday, May 18 fans can catch a rarely seen one-time screening of the uncut version of A Serbian Film, beginning at 7:30 p.m. (doors open at 7 p.m.) at Downtown Independent, and followed immediately by a Q&A session with director Srdjan Spasojevic. Tickets to the screening include access to a VIP after-party at Lethal Amounts Gallery hosted by Spasojevic. 

Fans are also invited to a FREE gallery exhibit at Lethal Amounts Gallery, from Friday, May 18 – Sunday, May 20, where all the props used in the film, including heads, bodies, more lethal devices, and even “The Baby” will be on full display. Wardrobe items including costumes, boots, and accessories, as well as original storyboards and scripts, will also be showcased. Spasojevic will be in attendance to autograph posters and merchandise.

Gallery Exhibit – Schedule:
* free admission to the gallery

Friday, May 18: 1 p.m. – 6:30 p.m.
Saturday, May 19: 12 p.m. – 7 p.m.
Sunday, May 20: 12 p.m. – 7 p.m.

Take home a piece of horror film history! All items displayed at the gallery exhibition will be available for purchase during a seven-day online-only auction on eBay, beginning Friday, May 18 at 8 p.m. PT and concluding Friday, May 25 at 8 p.m. PT. This is a one-time event, as everything must be sold at auction.

There are also a limited number of 16”x11” original storyboard pages available for purchase. Priced at $175 for each page, all 255 pages will be signed by the director and offered for sale in a lottery on eBay at the same time as the auction window, May 18-25.

A link to the auction and storyboard sale will be posted to ASerbianExhibition.com on Friday, May 18.

Anyone attending the screening and gallery exhibit may appear in A Serbian Documentary – a feature documentary on the making of A Serbian Film and the many controversies that followed its release. Cameras will be rolling all weekend long, including interviews with willing fans.

Contests and surprise appearances await everyone who attends A SERBIAN FILM EXHIBITION.

***

Što se tiče te Director's Cut verzije, da pojasnim, jer znam da biste pitali: radi se o verziji u koju je reditelj ubacio neke vrlo zanimljive „dramske“ scene – dakle, NE nova klanja i kasapljenja i perverzije i gnusobe, niti dodatne sekunde već viđenih, već neke neexplicitne scene koje proširuju likove i teme (najmanje jedna od njih je perverzno zabavna na svoj način, ali bez ičega direktno šokantnog).

Uskoro će ta verzija izaći na blu reju u USA, što znači da će, ovako ili onako, dospeti i do nas.

Ovaj event služi da se iznova probudi interesovanje za film, za njegovog reditelja, i za njegove nove projekte koji se krčkaju – a nadam se da će uskoro biti i nekih zvaničnih i konkretnih najava u tom smislu.