HUNTING PARTY (2007)

*(*)

2-

ovaj film je kvintesencija chetnixploitation žanra – možda još i gori od GRBAVICA i sličnih žbanolikih sočinjenija, pošto te kvazi-umetničke tirade teško da bi zainteresovale šire međunarodne mase. mislim, koji bi prosečan zapadni filmofil uopšte poželeo da gleda DVd filma čije ni ime ne može da izgovori? 'I'd like to see GR- GROB- GRUB- GUBBA- GOBBA – WITZA?' da i ne govorimo o drugom đubretu do sada prikazanom na ovom blogu, koje se svodi na internu, lokalnu ratnohuškačku propagandu.

HUNTING PARTY, međutim, predstavlja komercijalan film sa određenim produkcijskim i zvezdaškim vrednostima – tu je ričard gir u glavnoj ulozi, kao i nekoliko manje znanih ali u međuvremenu proslavljenih glumčića (poput onog tršavog neurotika iz ZOMBILENDA), plus konstantno bombardovanje nekakvim natpisima koji tvrde da je ovo sve zasnovano na istinitim događajima i likovima.

how yes not!?

o čemu se ovde radi? jednom rečju, o jednom sistematično jednostranom produktu koji srbe predstavlja 100% kao MONSTRUME a muslimane 110% kao NEDUŽNE ŽRTVE. nema tu čak ni nekog 'izuzetka koji potvrđuje pravilo', nekog simpatičnog srbina, pokajnika ili tako nešto, koji pripomaže dobrim amerima i tako remeti, bar malo, tu 100% zlikovačku sliku.

ne. ovaj film je toliko zadrto antisrpski da kao zlokobne i potencijalno monstruozne prikazuje čak i neke srpske BABE, pa vala i DECU! (vidi niže)

kako bi sproveo svoju antisrpsku agendu, HUNTING PARTY je skockao sledeću pričicu: glavni junak je novinar, izveštač sa bosanskog ratišta (r. gir). on se tu zaljubio u jednu muslimanku. čak ju je i oplodio. avaj! onako trudnu, nju su srpski zlikovci, tokom rutinskog paljenja muslimanskog sela, silovali i ustrelili pet puta u nabrekli trudnički stomak (ništa lično: rutinska procedura prilikom etničkog čišćenja). videvši taj prizor, naš američki žigolo je ostao bez daha. tačnije, zakleo se da će do poslednjeg daha da progoni srpskog zlotvora koji je sproveo etničko-trudničko čišćenje.

evo kako nam u filmu opisuju rečenog monstruma (po fizionomiji jasno je da su na umu imali karadžića):

Doctor Dragoslav Boghdanovic,

the Fox,

is the most wanted war criminal in Bosnia.

During the war,

he ordered the rape and murder

of thousands of innocent Muslims.

There's a $5 million bounty

on his little arrogant head.

izlišno je i napominjati da u bosni nema ratnih zločinaca druge nacionalnosti, nego je baš ovaj 'boganović' najtraženiji.

inače, trauma nalaženja svoje musli trudnice izrešetane bila je prelomni trenutak za našeg žigola i u smislu karijere: naime, samo 20 minuta kasnije, on je svoj posao reportera sjebao sledećim izveštajem koji prenosim u celosti. ovo je razgovor između novinara u studiju, i našeg više-no-subektivnog i duboko penetrirano involviranog 'reportera' na terenu:

- We now go to Simon Hunt

in Bosnia with the story.

Two years into a civil war

that has ravaged

this once multi-ethnic country,

Doctor Boghanovic's Bosnian Serb army

continues in its quest to liquidate

the Bosnian Muslims from this region,

today attacking yet another

supposed UN-protected village at will.

Simon, some are saying

that it was the Bosnian Muslims

who attacked first,

causing this latest battle.

Simon, some are saying...

- It wasn't a battle, Franklin.

It wasn't a battle, it was a slaughter.

- Well, Simon, certain

United Nations observers confirm...

- Who are you talking about?

Are you talking about the Dutch?

The Dutch?

The Dutch were getting drunk

with the Serb army guys on slivovice

at the checkpoint earlier this morning.

- Okay, thank you, Simon Hunt...

- Safe areas?

These people were butchered!

Women were raped!

Children were murdered!

ova 'primarna scena', ključna za dramu, nešto je toliko groteskno i neubedljivo neprofesionalno tragikomično da kao da potiče iz SCARY MOVIE: BEHIND SERBIAN LINES.

da, to je TA vrsta filma.

zverski srbi upadaju u zaštićene zone ovčeći nedužnih muslimana i kolju, siluju i sa zemljom sravnjuju sve živo.

pošto je puko onlajn, uživo, gir je neko vreme na ledu, ali onda se, neko vreme kasnije, prišljamči ekipi koja ide u bosnu kako bi naživo savatao boganovića, koga je video kako mu se smeška izdaleka zajedno sa svojim 'momcima' dok je nadgledao da nije neki musli možda preživeo.

zbog svega toga, naš gir bi umesto žigola više voleo da je šumski ratnik delta sile, da je i heroj i teror – što se vidi kroz prizore iz filmova chucka norrisa slučajno montirane baš dok gir priča o tome kako 'sanjam da ga vatam!'

ameri dolaze usred muslimanskog dela SARAJEVA, a radi ambijentacije, koriste se SRPSKI brendovi – muzika zdravka čolića i šljivovica za dobrodošlicu! toliko o researchu i autentičnosti! sve ako im neki muslimani ne bi puštali 'pusti pusti vodu' usred sarajeva! i nazdravljali im šljivoviskijem! (on a side note: u ovom filmu, mirjana se izgovara MIRDŽANA!)

no, dobro, idemo dalje: kako bi se približili zlom nedoboganoviću, naši ameri će se poslužiti linkom koji imaju sa bivšom devojkom velikog zlikovca, SRĐANA. ime je, verovatno, odabrano zato što počinje na SR- pa tako dublje (podsvesno) sprovodi identifikaciju SRBI=MONSTRUMI. da čujemo par detalja o ovom srđi:

You see, his main bodyguard

is this psychopathic little fuck

named Srdjan.

He had a real fondness

for raping and mutilating

these very young Muslim girls

as he was ethnically cleansing the villages.

- Jesus.

- Oh, that ain't the good part.

Shit, the good part,

Benjamin, is this Srdjan,

the guy in charge of protecting the Fox,

he's got this tattoo on his forehead

that reads in Cyrillic,

"I was dead the day I was born."

kao što se na slici iz filma vidi, taj prevod baš i nije najtačniji, ali OK, ćirilica je ionako zajebano pismo koje je u svesti amerikanaca na podsevsnom nivou, tokom vascelog hladnog rata (a i pre toga) bila sinonim za ZLO, tako da je ovde mogao da stoji i natpis: 'волим живот, волим људе' – samo ako je na ćirilici, efekat je isti. ZLO!

karakterizacija, motivacija i kasting (čitaj: njuške odabrane za srbe-zlikovce) neviđeni su još od dana mikijevog zabavnika: ovi što igraju srbe mogli bi da igraju i mutante ili zombije u nekom š-level hororčiću; to su ili neki neobrijani gilipteri, ili copine i mrcine, ili degeni (uključujući i jednog patuljka)! ako lažem ja, ne laže slika:

obratiti pažnju na horor konvencije pri slikanju srpskog sela u koje 'naši' ameri zabasaju u potrazi za 'lisicom': čak i lice srpske babe (koja se trti na njivi) i dečaka (koji viri iz štale) odišu zlokobnim pogledima i nagoveštajima bestijalnosti (kao da su otpaci sa operacionog stola dr. moroa!). BRRR: THE SERBS ARE WATCHING!

da ne govorimo o klasičnoj situaciji: ulazak u ruralnu kahvanu sa 'živopisnim' likovima – koji smesta zaćute i počnu da bulje u pridošlice. mel bruks je to parodirao još 10ak godina ranije, u onome što je neko 'preveo' kao DRAKULA -MRTAV I VOLJEN!!! ali, ovi u HUNTING PARTY-ju su, kao, ozbiljni.

srpska kafana je, inače, ukrašena grdnim glavama divljih svinja i druge preparirane lovine pozajmljene od normana bejtsa, da se nagovesti koji su neljudi ti srbi koji u toj kafani (zajedno sa nekakvim babama!) ispijaju rakijštinu.

babe, kad sam već kod njih, samo što ne siluju našeg ZOMBILEND-dečkića, perverzno mu miluju glatko lice kakvo izgleda nisu dotad videle – iako taj momak nije baš po volji mačo-srba, pošto jedan videvši ga s tom nabujalom kosicom, dobaci:

'kakav si to, ko curica? mogo bi s tobom ribu pecat ovde!'

sve to deluje kao zajebancija. ali da je đavo odneo šalu kazuje nam ime tog srpskog sela, koje se prema filmu nalazi na granici sa crnom gorom (jedno vreme se naklapalo da se karadžić tu negde krije). elem, horor-selo, tj. lisičja jazbina, zove se 'čelebići'.

nevinom gledaocu to zvuči ime kao i svako drugo ubosni: bezvezno, polu-smešno, tuđinsko. međutim, ako malo pročačkate net, videćete da pored mesta na granici sa CG, postoji i jedno drugo, usred musli dela bosne, zloglasno po svom zatvoru u kome su mučeni i pobijeni grdni srpski zatočenici. konkretno:

Čelebići prison camp was a prison camp during the Bosnian War utilised by several units of the Bosnian Ministry of the Interior (MUP), Croatian Defence Council (HVO) and later the Territorial Defense Forces (TO). The camp was located in Čelebići, a village in the central Bosnian municipality of Konjic. The camp was used to detain around hundred Serb prisoners of war arrested during military operation meant for de-blocking of the routes to Sarajevo and Mostar in May 1992, earlier blocked by the Serb forces. The exact number of detainees is not known as some prisoners were exchanged or transferred to other facilities in Konjic. Detainees at the camp were subjected to torture, sexual assaults, beatings and otherwise cruel and inhuman treatment. Certain prisoners were shot and killed or beaten to death...

baš su naivni ti ameri.

scenario je, inače, lenj i imbecilan (karadžić se okolo vozika kolonom 'neupadljivih' drečavo NARANŽASTIH auta!) toliko da još ne mogu da odlučim da li je uvredljiviji a) način na koji naši 'junaci' dođu do karadžića, b) način na koji budu spaseni iz njegovih kandži ili c) način na koji mu, na kraju, doakaju. u svakom slučaju, ako su srbi zaista toliki retardi kakvim su prikazani u ovom filmu, pitam se kako onda istovremeno uspeše da toliko dugo obmanu toliki svet ('faktori mira i stabilnosti') i kako počiniše tolike genocide i čuda kad većina njih deluje da ne bi umela ni nož da drži u ruci, tj. da bi istim pre posekla sebe nego li nekog drugog.

da ne zaboravimo, SRBI SU ZLIKOVCI A MUSLIMANI SU NEVINE ŽRTVE. ne prođe ni 10 minuta u filmu a da nam se to ne nagovesti, kaže ili pokaže. npr, dolaze ovi u foču, i tamo zateknu pored ostalog i srušenu i spaljenu džamiju. evo dijaloga koji počinje kraj nje a završi se kraj bilborda sa poternicom za kara-boganovićem:

That pile of rubble used to be a mosque.

Now the town's

a hundred percent Bosnian Serb.

No Muslims left.

Ethnically cleansed for your protection.

Nice vibe, right?

There's a reason they say

the river runs red in Foca...

and it ain't because of the wine.

u skladu sa ovakvim tiradama su i nešto 'suptilnije' metode, kao npr. upotreba muzike u filmu. prosto mi je neodoljiv stereotip (moraću da ga pošaljem rogeru ebertu za njegovu antologiju klišea): pojava muslimana a naročito muslimanki neizbežno je praćena istočnjačkom tugaljivom plačljivom melodijom koja nepažljivima podsvesno a pažljivima svesno pokušava da sugeriše: evo ih ŽRTVE, jao što je to tužno, oni su toliko PATILI, da li vam suzne žlezde već kreću po automatizmu, ili da zagudimo po našim istočnjačkim violinama još malo glasnije so that you get the message?!

što se tiče horora, nakon ranije spooky-shit serbian village of the damned saspens-jeze, dođe vreme i za heavy-shit torture-porn serbian hostel massacre scenu. naravno, sa srđanom u glavnoj ulozi, za koga otkrijemo ne samo da mu na čelu piše 'umro pre rođenja' nego i da na leđima ima tetovirana tocila. DA SE ZNA! SA SRĐANOM NEMA NEIZVESNOSTI!

znači, imamo scenu čistog horora: 3 'nevina' amera okačena o kuke (vezanim rukama); helrejzerovski lanci vise sa greda; polumrak jezive kolibe usred srpskih wrong turn šuma; srđan vitla sekiricom; boganović mu komaduje: 'srđane, na posao!'

ipak, iako potencijalnih žrtava ima tri, i bar jedan od njih je mogao da prolije neku kap krvi za obnovu džamija do kojih je reditelju vrlo mnogo stalo (njihova simbolika je sveprisutna kroz ceo film), ovo je ipak produkt za masovnu konzumaciju najidiotskije rulje, pa zato nisu hteli da ga 'kvare' explicitnim torture-porn prizorima, i pre nego što srkitova sekirica i dotakne američko meso, tu ulete američki specijalci – spas u zadnji čas kakvog se ne bi postidele najlenjije epizode Mikijevog zabavnika!

naši amateri u lovu na glave od svojih cia prijatelja saznaju da njihov lov nije poželjan – implicira se da čak i cia ima neku vajdu od karadžića na slobodi, i da su nagazili gde nisu smeli. evo kako im pripreti ljiga u ljudskom obliku, aludirajući na sudbinu saučesnika na terenu koji je radio za UN:

Your friend Boris is on a plane for Uganda

where he will now be stationed.

But before he was suddenly

transferred to darkest Africa

to never be heard from again,

we confronted him

about your little representation.

If I ever hear from you again,

the CIA will be on you like a cheap suit

from the Men's Wearhouse.

You'll be arrested, jailed,

and sodomized by a big, dumb,

large-cocked Serbian bastard

for the rest of your shitty little lives.

And if you don't care about that,

if you like big Serbian cock,

and you still plan

on reporting any of this,

then your friend Boris

will find himself eaten

by a tiger or lion or a squirrel

or whatever fucking animal

we can find in darkest Africa.

And you'll have to live with that.

naravno, ričard gir ne bi bio liding men i (svojevremeno; a možda još uvek?) jedan od najpoželjnijih mužjaka za ženskinje kad bi se usrao pred tim pretnjama!

ne, braćo i sestre srblji! on će, singlehandedly, tj. sa svojom mikro-družinom (šmokljavi jevrej i crnja kamerman) da uhvati kara-boganovića, u lovu (!), i da ga živog odvede u selo koje je ovaj toliko uspešno etnički očistio da sada vrvi od muslimana, a minaret džamije ponosno para nebo.

znači, ameru ruke (formalno) ostaju čiste, on nije nikoga ubio – samo je zlog srbina odvezao i vezanog ostavio nasred glavne džade u tom musli selu da ga, kao, rođaci nedužnih žrtava raskomadaju naživo na svoj ustaljeni nedužni način.

naravoučenije filma, koje nam se nekoliko puta pomene, glasi: 'U prljavim vremenima prljave stvari se moraju počiniti.' dakle, FOLLOW THE AMERICAN WAY! istina, prljavosti su dopuštene samo amerima kada se bore protiv sila 'zla', pa je u tom duhu i ovaj individualistički čin 'pravde'.

mani hag, mani UN (koje su sve vreme filma još meta za zajebavanje!) – oko za oko, zub za zub je the american way!

the end.

PS: novinarčić na čijim je člancima zasnovan ovaj komad četnixplojtejšna napisao je i knjigu prema kojoj je danis tanović snimio svoj novi 'antiratni' film TRIAGE.

danis će svakako dobiti i svojih 15ak minuta slave na ovom blogu, to je sigurno...