ANTROPOLOGIJA HORORA (temat): Tri paradigme horora, itd.

Zadovoljstvo mi je da vas obavestim da je izašao novi broj akademskog časopisa EAP (Etno-Antropološki Problemi), god.11, sv.2, 2016, koji sadrži temat Antropologija horora.

 Gost-urednik temata o hororu u ovom broju je dr Marko Pišev, a jedan od naučnih radova u ovom tematu je i moj, pod naslovom „Tri paradigme horora“. U tom radu nadograđujem i razvijam određene postavke iz moje studije POETIKA HORORA: tačnije, polazim od definicija horora koje su dali Džon Karpenter, Robin Vud i ja sam, i na njima gradim jedan pokušaj tematske i idejne taksonomije horor žanra.

Ispod možete videti sadržaj ovog temata: ukupno 6 radova, na oko 150 strana; od toga 5 o hororu i jedan o chetnixploitation tvorevinama Jasmile Žbanić i srodne kompanije. Osim sažetaka svakog od navedenih radova tu odmah imate i linkove ka njihovim PDF verzijama na sajtu ovog časopisa, tako da one radove koji vas zanimaju odmah možete čitati onlajn ili ih skinuti i meditirati nad njima u slobodno vreme.

Evo šta sadrži temat Antropologija horora...

Horor i zlo - Marko Pišev

 

Ovaj rad se bavi odnosom između stvarnog i nestvarnog u horor prozi. Njegova osnovna teza glasi da koncept zla u pričama strave izvire iz liminalnih sadržaja koji su proizvod subjektivnih doživljaja stvarnosti autora. Cilj rada je da odgovori na pitanje mogu li se takve konceptualizacije zla smestiti u neki određen sociokulturni kontekst ili su one, pak, proizvoljne budući da su ukorenjene u mašti proznih stvaralaca. U cilju odgonetanja te dileme, ovaj rad se usredsređuje na analizu instrukcija za pisanje horor priča koje su u vidu knjiga, eseja i predgovora formulisali savremeni vodeći predstavnici horor žanra a koje, između ostalog, promišljaju i o tematizaciji zla u horor prozi. 

Ključne reči: horor, kultura, strah, zlo

Tri paradigme horora - Dejan Ognjanović

 

Polazeći od definicije horora kao žanra popularne kulture čija se temeljna priča tiče susreta s pretećom Drugošću, čiji prodor u konsenzusnu stvarnost i njenu podrazumevajuću normalnost stvara nemir i budi strah među protagonistima i publikom, ovaj rad definiše tri ključne paradigme horor žanra i to na osnovu tretmana izazivača straha, odnosno „čudovišne“ Drugosti u njima. Paradigma 1 tiče se „Straha od sebe“; Paradigma 2 obrađuje „Strah od drugih“; Paradigma 3 tiče se „Straha od numinoznog“: „Čudovište“ je bezlično; dotiče se primarnih sila, božanskog/demonskog; i kao takvo situirano je na samoj granici unutrašnjeg/spoljašnjeg. Sve tri paradigme, sa njihovim glavnim pristupima i konstitutivnim elementima, oblikuju se kroz dva temeljna moguća tretmana: konzervativni i progresivni (liberalni), što pruža ukupno šest temeljnih varijacija horora. Polazeći od određenja Džona Karpentera, Robina Vuda i svojih sopstvenih, autor analizira reprezentativne primere iz oblasti horor književnosti i filma za svaku paradigmu i njenu varijaciju, s posebnim akcentom na prikaz Drugosti i njene veze sa normom, njen upliv na status quo, na antropocentrizam i prisustvo ili odsustvo srećnog kraja. Rad demonstrira bogatstvo konotativnih potencijala horor žanra i pruža osnovu za njegovu taksonomiju.

Ključne reči: žanr, horor, Drugost, strah, numinozno, konzervativno, liberalno, norma, status quo, antropocentrizam

PDF (CРПСКИ)

Užasnutost i opčinjenost večitim telom: mumija u ranoj horor književnosti - Bojan Žikić

 

Maštanja o mogućnosti neopisivo dugog ili beskonačnog fizičkog postojanja razmatraju se oblikovana kao kulturne predstave o mumiji, kao večitom fizičkom telu, u engleskoj književnosti devetnaestog i ranog dvadesetog veka. Na osnovu tri priče i jednog romana, pokazuje se kako se vrši uobličavanje kulturnih predstava o stranoj i dalekoj kulturi odražavanjem predstava o sopstvenoj kulturi.

Ključne reči: staroegipatska kultura, mumija, horor kao književni žanr, viktorijanska kultura, Velika Britanija, kulturne predstave o ljudskom telu

The final girl on the freeway: Adaptation and appropriation of a fairy tale - James Kloda

 

Fairy tales and their adaptations transgress established social, cultural and temporal boundaries. This paper examines Matthew Bright’s Freeway (1996), an adaptation of Little Red Riding Hood that deliberately mirrors this transgression by setting the film within the generic type of horror cinema. In choosing this mode, Bright partly restores the fairy tale to its original purpose, once existing as a folktale full of high melodrama, but goes further, criticising the text of ‘known pattern’ and overhauling it to a story in which an innocent female under attack restores her own equilibrium: in effect, deploying the ‘final girl’ trope that is common in slasher movies.

Freeway uses its adaptive status to radically reinterpret the source text, fomenting its oppositional assault through a genre most suited to subversion. Through textual analysis, the paper examines how Bright harnesses the potential of the cinematographic medium through a double interaction, one that not only allows a coded opening of the internal, intertextual space of the adaptation, but also an antagonistic encounter rooted in the context of horror cinema.

Ključne reči: adaptation, identification, intertextuality, spectatorship, transgression

Sjedinjene Države “Zombilenda”: migracije u popularnoj kulturi na primeru epidemije zombija - Marina Mandić

 

Migracije su jedan od centralnih diskursa savremenog društva: one su katalizator socijalnih promena, utiču na promenu socijalne strukture, odnosa i položaja, kako samih migranata, tako i stanovnika zemalja domaćina. U okolnostima epidemije zombija razlozi i ciljevi migriranja mogu biti pojednostavljeni na jedan osnovni motiv: napuštanje i izbegavanje predela zahvaćenih zombijima zbog preživljavanja. Smatram da mogućnost odlaska predstavlja mogućnost preživljavanja, što direktno utiče na formiranje mreža novih društvenih odnosa, samim tim i opstanka društva. Tom logikom, migracije se pojavljuju kao jedan od osnovnih metoda preživljavanja u zombi narativu, odnosno kao osnovni metod reizgradnje i redefinisanja društvenog sistema.

Iako postoje različiti pristupi migracijama, autori koji proučavaju ovo polje ne spominju niti istražuju migracije predstavljene u popularnoj kulturi. Istovremeno, autori koji se bave proučavanjem filmova sa tematikom zombija ne posvećuju svoju pažnju procesu migracija. Rad ukazuje na jednu vrstu “izmišljenih” migracija, odnosno na oblik migracija koje svojim metaforičkim narativom prikazuju obrasce bliske obrascima koje primećujemo u savremenom društvu. Analiziraju se oblici migracija koji se pojavljuju u popkulturnom narativu, odnosno, prikazuju načini na koje se teorijski koncepti upotrebljavani da definišu vrste migracija u stvarnim društvenim tokovima, mogu upotrebiti i pri analizi narativa zombi filmova

Ključne reči: migracije, zombiji, epidemija, socijalna struktura

Haunting Lessons - Joscelyn Jurich

 

This paper examines horror through works by three artists taking the sites and remains of extreme violence as their subject matters: Australian actress Kym Vercoe’s performance piece, “Seven Kilometres Northeast,”(2010) Bosnian director Jasmila Žbanić’s film based on the same piece, “For Those Who Can Tell No Tales” (2013) and Bosnian photographer Ziyah Gafić’s ongoing project, “Quest for Identity,” begun in 2011, a series of photographs of the material remains found in mass graves around Srebrenica, several of which are displayed in the Srebrenica Memorial Room in the former Dutchbat headquarters in Potočari.  Vercoe’s and Žbanić’s works focus on Višegrad and specifically upon the Vilina Vlas spa, which was used as a rape camp during the Bosnian war. Spaces such as these where acts of violence occurred carry more than traces; they are replete with the environments of past events that linger and animate them.  They are what Avery Gordon describes as haunted sites of social life that are not easily perceivable but make their presence felt. Through examining these artistic works, I argue that they reveal how the seemingly inanimate may become an animated site of horror yet are also engaged creative attempts to transform psychic and spatial abjection motivated by a productive haunting of “something-to-be-done”.

Ključne reči: haunting, war violence in Bosnia-Herzegovina, genocide, absence

Ceo broj možete naći OVDE.

Čitaocima ovog bloga izvan horor temata mogli bi još da budu zanimljivi radovi Kjubrikovo čitanje Bardžisa: Značaj kostima za razumevanje Paklene pomorandže - Dijana Metlić i Jugoslovenski „crni talas“ i kritički diskurs: preispitivanje prošlosti, kritika sadašnjosti i anticipiranje krize - Sanja Lazarević-Radak pa, eto, bacite pogled i na to nakon što apsolvirate HOROR!